ruhunu, her şiirde,
yeni bir yara gibi,
yaranın kabuğu gibi,
çekine çekine açar ortaya şair,
açarken de, der gibidir
bir kumar oyununda:
“elim, bu sefer de
kimseden iyi değil!
kimseden iyi değil, fakat
her zamankinden, – şükür,
daha çok ve sahiden benziyor
benim içimdekilere,
benim düşümdekilere,
aklımın ucundan geçenlere,
dilimin ucunda bekleyenlere,
daha çok benziyor hayatıma,
alnıma yazılana çizilene,
beni yollara düşürene…
6 Ekim 2009
‘Rüzgârın Mimarisi’ Kitabı